İmanın göğsüne sığmadı değil mi ey ondokuzluk çınar diyor yazar senin için..19 yaşında gencecik yiğit şehit oluyor ve ne annesi ne babası ne abisi ablası dedesi ve anneannesinin gözünden bir damla yaş akıyor…

Saatler sabah 08.15’i gösteriyor ,şehit haberini henüz almış daha babası ve televizyona çıkıyor, dimdik ve gururlu…Başımız saolsun demiyorum kazamız mübarek olsun diyorum sözleri dökülüyor ağzından…evimiz bayram yeri..yarın abisi gider ablası gider diyor... Ardından spiker hayret ediyor ve metanet muhteşemdi,inanç böyle bir şey olsa gerek diyor.çünkü isyan etmiyor babası,neden o kadar kişinin arasında benim oğlumu vurdular, oğlum gitmeseydi yanımda olsaydı ölmezdi diye inkar etmiyor... Çünkü biliyor herkes hayatının baharında ölümden korkarken o rabbine, cennete ulaşmayı ümit ediyor… Gemide herkes acaba ne zaman döneceğiz dediğinde siz dönmeye mi geldiniz ben ölmeye geldim cümlesinin sebebi de bu değil mi zaten...

Gemide bulunan iki kişi daha önce seni ömründe tanımayan iki kişi anlatıyor seni... Bir bayan diyor ki "Furkan’la ilk tanıştık, Allah’ım bu çocuğun yüzünde nasıl bir nur var, bu nasıl bir insan dedik" diyor... Seni ilk gördüğünde Hz.Yusuf’a benzettiğini söyleyen amca ise "Bakmaya doyamıyorduk öyle güzel bir çocuktu" diyor...

Üç gün boyunca ordayım, yüzler hep gülümsüyor, bir gurur, övünç var babasının, dedesinin ve abisinin gözlerinde... Bir huzur var ferahlık var ortamda... Zaten "İlk saldırı olduğunu öğrendiğimiz andan itibaren içimizde bir huzur vardı, biz gazi olup döner diye bekliyorduk ama şehit olup cennete gitmesinin verdiği ferahlıkmış bu" dememiş miydi abisi ilk haberi aldığında...

Bir sürü insan geliyor,tanımıyorlar Furkan'ı, "Bize Furkan'ı anlatır mısınız?" diyorlar... Babası "Furkan'ı tanımayana Furkan'ı anlatmak çok zordur" diyor... Amerikalı gazetecinin Furkan’ı tek bir kelimeyle ifade etseniz ne derdiniz onun için sorusuna "İsmi, yani Furkan, iyiyle kötüyü ayırt edebilen" diyor.

Gazeteci soruyor "En çok nelerden hoşlanırdı son zamanlarda neyi çok yapmak istiyordu?" diye… "En çok satranç ve futbolu severdi... Galatasaraylıydı ama tüm ısrarlarıma rağmen Fenerbahçe’ye geçmedi, son zamanlarda ise en çok ehliyetini yeni aldığı için araba kullanmayı seviyordu ama bizi yanında istemezdi kendi gezmek isterdi" diyerek tebessüm ediyor, Furkan'ı havalimanı dönüşü karşılayan binlerce kişilik kalabalığa "Oğlum çok tatlıydı, tanısaydınız..." dediği ses tonuyla…

Tanıyan tanımayan herkes geliyor eve… İçlerinden biri babasına, bir velinin oğlum okula kimle beraber gidiyorsun sorusuna Furkan’la yanıtını alınca içine rahatlık düştüğünü anlatıyordu… Hele biri bir öğrencinin Furkan için hayatımın en huşu içinde ve boşlamadan namazımı Furkan abi ile aynı odada kalırken kıldım, çok iyi anlaşıyorduk, bundan yaklaşık bir ay sonra Gazze’ye gidicem eğer orda şehit olursam sana da Şefaat edicem inşallah dediğini anlatması yüreği temiz şehidimizi daha iyi anlatıyordu bize… Zaten son satırlarında şehadetime son saatler inşallah... Bundan daha değerli bir şey var mı varsa o da sadece annemdir ama ondan da tam emin değilim diye yazan o değilmiydi..

Peygamberlikten sonra en yüksek mertebedir şehitlik… ki cenaze aracının arkasında herkes slogan atarken Resululllah'a selam söyle Furkan diyen abinin gözlerindeki ışık başka nasıl anlatılır zaten…

Sen sınavsız geçiş hakkı kazandın, gün ağarırken pencerede sen neyi istedin seherlerde ve hangi dezenfektanla yıkadın mangal yüreğini, kurşunlanan alnına kaç secde değdi mübarek evlat diyor bir yazar... ve ekliyor şimdi Furkanın annesi olmak vardı o cennet kuşunun validesi olmak..Zaten bu yüzden değil mi Niğde’den minik bir kız çocuğun bileklik yaparak ben bunu şehit annesine götürcem demesi ve eve kadar gelerek Furkan’ın annesine vermesi...

Kardeşim Furkan... Yiğidim Furkan... Oğlum Arif abini arayalım orda görüşün dediğinde anne rahatsız etmeyelim diye neden dedin be yiğidim... Annen keşke ben sana deseydim de en son sen görmüş olsaydın dedi…Belki de seni son kez görmeye bile layık değildim... Ama baban dedi ya bundan sonra oğluma layık olmaya çalışacağım diye... Ben de önce Resulullah'a sonra sana layık olmaya çalışacağım Furkanım... Üzerimizde büyük bir sorumluluk var artık... Şehit ailesiyiz biz... Bir keresinde senin kimliğini alıp sen olmuştum ve üniversiteye abinle yüzmeye gitmiştik... İnşallah bundan sonra ömrüm boyunca sen olurum kardeşim... Abin diyor Arif abi davaları bırakıp buraya mı geldin, cenaze için... En büyük davamız bu değil mi artık.

Saldırı haberini aldığım gece rüyamda görmüştüm seni... Mavi bir tişört vardı üzerinde geliyordun, sarılıyoduk, benden başkaları da görmüş seni yine mavi bir tişörtle önünüzde sular varmış içinde timsahlar, buradan nasıl geçecek Furkan diyormuş seni rüyasında gören… Baban da yanındaymış senin ve diyormuş ki Furkan orada değil ki bak burada tertemiz suyun içinde yüzüyor.

Sen Rabbine koştun, cennetine koştun, çünkü sen yaşarken de şehittin, çünkü göğsüne sığmadı imanın ey on dokuzluk çınar… Şehadetin mübarek olsun…

Arif USTA (Antalya)

09.06.2010